دولت استرالیا اعلام کرد جمهوری اسلامی در دو حمله یهودستیزانه در خاک این کشور نقش مستقیم داشته است در واکنش، کانبرا سفیر جمهوری اسلامی را اخراج کرد، فعالیت سفارت خود در تهران را به حالت تعلیق درآورد و هشدار داد که سپاه پاسداران را در فهرست گروههای تروریستی قرار خواهد داد.
این تصمیم تاریخی است، چرا که از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون، استرالیا هیچ سفیری را از خاک خود اخراج نکرده بود.
نخستوزیر آنتونی آلبانیز همراه با وزیر امور خارجه و رییس سازمان اطلاعات این کشور در یک نشست خبری مشترک تاکید کردند این حملات بهطور مستقیم از سوی جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران هدایت شده است.
چرا پرونده استرالیا متفاوت است؟
آنچه ماجرا را برجستهتر میکند، موقعیت استرالیاست؛ کشوری دموکراتیک، عضو اتحادیه کشورهای همسود، متحد غرب و جزیرهای امن در اقیانوس آرام.
این پرونده دیگر محدود به رقابتهای خاورمیانهای یا منازعات منطقهای نیست. یک دولت بزرگ و دور از جغرافیای ایران، آشکارا جمهوری اسلامی را به طراحی عملیات تروریستی در خاک خود متهم کرده است.
سازمان امنیت استرالیا اعلام کرده جمهوری اسلامی از شبکههای نیابتی برای اجرای این حملات استفاده کرده تا رد مستقیم خود را پنهان کند.
به بیان روشن، کانبرا تهران را متهم کرده که هزاران کیلومتر دورتر، از طریق نیروهای نیابتی، به جامعه یهودی در شهرهای ملبورن و سیدنی حمله کرده است.
الگوی تکراری انکار و مظلومنمایی
انتظار میرود جمهوری اسلامی طبق معمول این اتهامات را تکذیب کند، آن را «توطئه غرب» یا «کار اسرائیل» بخواند و رسانههای حکومتی پس از سکوتی کوتاه، حمله تبلیغاتی به استرالیا را آغاز کنند.
اما چنین واکنشهایی دیگر برای جامعه جهانی تازگی ندارد. الگوی انکار، اتهامزنی و مظلومنمایی بارها تکرار شده و دیگر خریداری ندارد. از بمبگذاریها در اروپا تا اعزام ماموران ترور به لندن و اکنون دخالت در حملات یهودستیزانه در استرالیا، رفتار جمهوری اسلامی و سپاه نشان داده است جز تحریم، انزوا و بیاعتمادی هیچ پیامدی برای مردم ایران نداشته است.
پیامدها برای مردم ایران
هزینه این سیاستها را مردم ایران میپردازند؛ مردمی که هیچگاه رأیی به چنین رفتارهایی ندادهاند اما باید در صف تحریمها، انزوا و بیاعتمادی جهانی بایستند.
هر گام سپاه برای گسترش نفوذ جهانی، یک گام زندگی عادی مردم ایران را عقب میبرد. هر بار که جمهوری اسلامی به عملیات تروریستی متهم میشود، هزاران جوان ایرانی فرصتهای تحصیلی و شغلی بینالمللی خود را از دست میدهند و ایرانیان مقیم خارج ناخواسته زیر ذرهبین امنیتی قرار میگیرند.
مردم ایران تا کی باید هزینه ماجراجوییهای سپاه را بپردازند؟ و تا کی منافع ملی یک ملت گروگان بقای نظامی باقی خواهد ماند که مشروعیت خود را نه از رأی مردم، بلکه از تداوم بحران و صدور خشونت میگیرد؟
این موضوع در «برنامه با کامبیز حسینی» بررسی شد. مهمان اصلی برنامه اردوان روزبه بود و مخاطبان از سراسر جهان در بحث مشارکت کردند.
«برنامه با کامبیز حسینی» دوشنبه تا پنجشنبه ساعت ۱۱ شب از شبکه ایران اینترنشنال به صورت زنده پخش میشود.