عباس دغاغله، رپر عرب اهوازی معروف به «رشاش»، پس از آزادی از بازداشت، در استوری اینستاگرامش از شکنجه و فشارهای روحی و جسمی وارد شده به خود در دوران بازداشتش پرده برداشت و نوشت درباره همه کسانی که شکنجه میشوند، خواهد نوشت.
او نوشت: «درباره همه کسانی که به خاطر گفتن نه، شکنجه میشوند، درباره کسانی که حتی اجازه فریاد زدن نداشتند، خواهم نوشت.»
رشاش که حدود دو هفته پیش به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شده بود، در استوری خود به زبان عربی و فارسی نوشت: «نمیخواستم درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت کنم اما سکوت در برابر بیعدالتی نوع دیگری از خیانت است. خیانت به کسانی که هنوز آنجا هستند. پشت درهای بسته، شکنجه میشوند صرفا به این دلیل که میخواستند آزاد زندگی کنند.»
او اضافه کرد: «در سلولها معنای درد واقعی را آموختم. شکنجه فقط کتک زدن یا فریاد نیست، بلکه تلاشی برای کشتن انسان درون شما، شکستن اراده شما، ایجاد شک در شما نسبت به خودتان و هر آنچه به آن اعتقاد دارید، است.»
سازمان حقوق بشری کارون که خبر بازداشت رشاش را منتشر کرد، نوشته بود او در آثارش «از فقر، تبعیض، نژادپرستی و محرومیتهای اعمال شده بر شهروندان عرب در اهواز» میخوانده است.
این هنرمند ۲۲ ساله جمعه ۱۸ مهر،در خانه خود به دست ماموران امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد. ماموران امنیتی همچنین تلفن همراه و تجهیزات ضبط موسیقیاش را توقیف کردند.
رشاش در استوری خود در اینستاگرام افزود: «آنها سعی کردند صدای مرا ساکت کنند، مرا وادار به امضای سکوتم کنند، قول دهم که درباره درد آواز نخوانم یا از رنجهایمان حرفی نزنم. اما نمیدانستند صدایی که از زمین زاده میشود را نمیتوان خفه کرد.»
او در ادامه نوشت: «با بدنی خسته اما با روحی قویتر بیرون آمدم. چهرههای فراموشنشدنی دیدم،نالهای شنیدم که تا آخر عمر در قلبم خواهد ماند. بنابراین، نه تنها درباره خودم خواهم نوشت، بلکه درباره همه کسانی که به خاطر گفتن نه، شکنجه میشوند، درباره کسانی که حتی اجازه فریاد زدن نداشتند، خواهم نوشت.»
رشاش که در استوری خود از هشتگ حسن ساعدی، «فعال عرب اهوازی، که در اثر شکنجه شدید در سلولهای اداره اطلاعات اهواز» کشته شد؛ و همچنین دلو و مشکی، دو رپر بازداشتشده، استفاده کرده است، افزود: «نمیگویم خوبم، اما هنوز ایستادهام و هنوز چیزی در سینهام هست که شایسته گفتن است.»
سازمان حقوق بشری کارون به نقل از منابع محلی در اهواز نوشت که رشاش در زمان بازداشت در «بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی در تهران» نگهداری میشد و در بازجوییها «تحت فشار برای ضبط اعترافات و امضای تعهدنامه سکوت» قرار داشت.
سرکوب خوانندگان رپ
در روزهای گذشته دستکم دو رپر و یک آهنگساز بازداشت شدند. آرش صیادی، اشکان شکاریان مقدم، رپر و رسام سهرابی، اهنگسازانی بودند که بهدلیل آنچه «درگیری فیزیکی و فحاشی در یک فضای عمومی» عنوان شده بود، بازداشت شدند.
این سه نفر پس از بازداشت مجبور به اعتراف اجباری شدند. در ویدیوهای منتشر شده از اعترافات، آنها برهنه و با سر تراشیده دیده میشوند و به اجبار متنی مشترک را «در ابراز ندامت و عذرخواهی» میخوانند. اتفاقی که با واکنش اعتراضی توماج صالحی هم مواجه شد.
پس از آن رسانههای ایران با پخش ویدیو اعترافات اجباری، از بازداشت سه رپر دیگر به نامهای دانیال فرجی ملقب به «مشکی» و اردلان، ملقب به «دلو» و سجاد شاهی بهدلیل آنچه «انتشار محتوای نامتعارف و آثار بحثبرانگیز در شبکههای اجتماعی» خوانده شده، خبر دادند.
در بین این سه رپر، دانیال فرجی سابقه انتشار آثاری سیاسی در کارنامه خود دارد و در ویدیو اعترافات خود نیز مجبور شده از علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، عذرخواهی کند.
انتشار ویدیوهای اعتراف اجباری از سوی جمهوری اسلامی، سابقهای طولانی دارد و از بدو انقلاب ۵۷ وجود داشته است. حکومت همچنین از ابتدای رشد موسیقی رپ در ایران، با این پدیده برخورد کرده است.
بیش از ۹۰۰ تن از فعالان سیاسی و مدنی چهارشنبه ۲۳ مهر در بیانیه مشترکی با عنوان «به اعترافات اجباری پایان دهید»، تاکید کردند که هیچ اعتراف و اظهارنظر یا گفتوگویی که در سایه تهدید، فشار، اجبار یا محرومیت از حقوق بنیادین صورت گیرد، نمیتواند از هیچگونه وجاهت اخلاقی یا اعتبار حقوقی برخوردار باشد.
در این بیانیه که نسخهای از آن به دست ایراناینترنشنال رسیده، آمده است: «تجربههای تلخ دهههای گذشته نشان داده است که پخش اعترافات تلویزیونی و بازتاب سخنان افرادی که در شرایط بازداشت و در بی خبری، انفرادی و تحت فشارهای روانی و جسمی قرار دارند، نهتنها کمکی به کشف حقیقت نمیکند، بلکه بهگونهای آشکار، ناقض اصول دادرسی عادلانه و حقوق شهروندی است.»