منابعی در ارتش اسرائیل، یسرائیل کاتز، وزیر دفاع را به «اعمال فشار بیسابقه» و برخورد تحقیرآمیز با رییس ستاد کل ارتش بر سر آمادهسازی طرح تصرف شهر غزه متهم کردند. همزمان یک نماینده از حزب لیکود گفت کمکهای هوایی به غزه شامل سلاح است و منجر به تقویت حماس میشود.
نشریه تایمز اسرائیل سهشنبه ۲۱ مرداد در گزارشی نوشت کاتز در روزهای اخیر بهطور علنی از ایال زمیر، رییس ستاد کل ارتش اسرائیل، انتقاد کرده و گفته است انتصابات تازه ارتش بدون هماهنگی با او انجام شده و برخلاف رویه موجود است.
ارتش در پاسخ تاکید کرده که روند معمول، برگزاری جلسات داخلی از سوی ارتش و سپس ارسال فهرست برای تایید یا رد وزیر دفاع است.
به گزارش رسانههای عبری، منابعی در ارتش گفتهاند که زمیر طی حدود یک ماه گذشته چند بار تلاش کرده با کاتز درباره این انتصابات جلسه بگذارد اما موفق نشده است.
وبسایت «واینت» نوشت که آخرین تلاش روز گذشته صورت گرفت و با زمیر «مانند یک سرباز یکستاره» برخورد شد؛ «در حالی که موضوع غافلگیرکنندهای در کار نبوده است».
به گفته منبعی که واینت به نقل از او گزارش داده، این موضوع با خواسته دولت برای آمادهسازی ارتش به منظور تصرف شهر غزه گره خورده است. اقدامی که هفته گذشته با وجود مخالفت زمیر و برخی دیگر از مقامهای ارشد دفاعی، در کابینه امنیتی اسرائیل تصویب شد.
برخی منابع نیز گفتهاند با وجود آنکه پیامهایی تند از سوی کاتز منتشر میشود اما در واقع نخستوزیر بنیامین نتانیاهو پشت این موضعگیریها قرار دارد.
نماینده لیکود: کمکهای هوایی به غزه حاوی سلاح است
موشه ساعاد، عضو حزب لیکود به رهبری نتانیاهو، در گفتوگو با شبکه رادیویی «کان» درباره کمکهای هوایی به غزه گفت: «آیا کسی محمولههای هوایی را بررسی کرده است؟ برای همه واضح است که این محمولهها مهمات دارند.»
او افزود که اسرائیل باید «تمام نوار غزه را اشغال کند» و «فقط به این شکل میتوان جنگ را برد».
این اظهارات در حالی مطرح شده است که از چهارم مرداد و همزمان با اتخاذ سیاست جدید اسرائیل برای ورود بیشتر کمکها به غزه، دستکم ۱۲ کشور از جمله اسرائیل بیش از هزار بسته کمک بشردوستانه را به این منطقه پرتاب کردهاند.
ارتش اسرائیل میگوید بستههایی که خود این کشور پرتاب کرده، از سوی نهادهای بینالمللی تامین شدهاند.
اسرائیل این سیاست را پس از افزایش فشارها و انتقادهای بینالمللی درباره بحران گرسنگی در غزه دوباره اجرا کرد اما پرتاب هوایی تنها بخش کوچکی از نیازها را تامین میکند و حجم کمکها از مسیر زمینی بسیار بیشتر است.
این روش همچنین خطراتی برای غیرنظامیانی دارد که برای دریافت محمولهها به سمت آنها میروند، چرا که بستهها ممکن است به آنها برخورد کنند.