گروهی از دانشمندان از طراحی آزمایش خون دقیقی برای شناسایی سندرم خستگی مزمن خبر دادند که با تحلیل الگوهای ظریف دیانای، نشانگر زیستی این بیماری را آشکار میکند.
پایگاه خبری ساینسدیلی دوشنبه ۱۲ آبان گزارش داد این دستاورد میتواند راه را برای تشخیص دقیقتر میلیونها بیمار که سالها با بدفهمی و تشخیصهای نادرست روبهرو بودهاند هموار کند و همچنین در شناسایی موارد کووید طولانیمدت نیز کاربرد داشته باشد.
سندرم خستگی مزمن یا همان میالژیک انسفالومیلیت که موجب خستگی شدید، طولانیمدت و گاه ناتوانکننده میشود، میلیونها نفر را در سراسر جهان، از جمله بیش از ۴۰۰ هزار نفر در بریتانیا، درگیر کرده است.
اکنون دانشمندان دانشگاه «ایست آنگلیا» و شرکت «آکسفورد بایوداینامیکس» آزمایش خونی با دقت ۹۶ درصد طراحی کردهاند که میتواند این سندرم را شناسایی کند.
دیمیتری پشژتسکی، پژوهشگر ارشد دانشکده پزشکی نورویچ در دانشگاه ایست آنگلیا، گفت این سندرم «یک بیماری جدی و اغلب ناتوانکننده همراه با خستگی شدید و مداوم است که با استراحت برطرف نمیشود».
به گفته او، فقدان آزمایش قطعی موجب شده بود بیماران زیادی در سالهای گذشته تشخیص درستی دریافت نکنند و گاه حتی بیماریشان جدی گرفته نشود.
پشژتسکی ادامه داد: «این کشف میتواند به طراحی یک آزمایش خونی ساده و دقیق منجر شود که تشخیص بیماری را تایید کند و زمینه را برای حمایت زودهنگامتر از بیماران و مدیریت موثرتر بیماری فراهم آورد.»
پشژتسکی همچنین با اشاره به شباهت میان سندرم خستگی مزمن و کووید طولانیمدت توضیح داد: «سندرم پساکووید، یا همان کووید طولانیمدت، نمونهای از سندرم خستگی است که مجموعهای مشابه از علائم را نشان میدهد، با این تفاوت که در اثر ویروس کرونا ایجاد میشود، نه عوامل دیگری مانند تب غدهای.»
او ابراز امیدواری کرد این دستاورد جدید راه را برای طراحی آزمایش مشابهی جهت تشخیص دقیق کووید طولانیمدت هموار کند.
ساینسدیلی نوشت پژوهشگران برای این آزمایش از فناوری پیشرفته «اپیسوئیچ» شرکت آکسفورد بایوداینامیکس بهره گرفتند که ساختار سهبعدی و نحوه «تا شدن» دنانای در سلولهای بدن را بررسی میکند.
آنها نمونههای خون ۴۷ بیمار مبتلا به سندرم خستگی مزمن را با ۶۱ فرد سالم مقایسه کردند تا تفاوتهای زیستی میان دو گروه را شناسایی کنند.
به گفته الکساندر آکولیتچف، مدیر علمی شرکت آکسفورد بایوداینامیکس، این بیماری ژنتیکی نیست، بلکه در طول زندگی افراد بروز میکند.
او افزود استفاده از نشانگرهای اپیژنتیکی «اپیسوئیچ» که برخلاف کد ژنتیکی ثابت میتوانند در طول زمان تغییر کنند، نقشی اساسی در دستیابی به دقت بالای این آزمایش ایفا کرده است.