گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در همراهی با کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» دست به تجمع اعتراضی زدند و بر لغو کامل احکام اعدام در ایران تاکید کردند.
تصاویر و ویدیوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در تهران، سهشنبه ۱۱ شهریور تصاویری از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و پلاکاردهایی با شعارهای «نه به اعدام»، «لغو فوری حکم اعدام» در دست گرفتند.
آنها همچنین خواهان حمایت اقشار مختلف جامعه از «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» و زندانیان محکوم به اعدام در ایران شدند و شعارهایی از جمله «اعدام نکنید» سردادند.
مادر اکبر (شاهرخ) دانشورکار، زندانی سیاسی محکوم به اعدام نیز با وجود بیماری و در حالی که در سوگ همسرش بهسر میبرد، با تجمع تکنفره در یک پارک از کارزار «نه به اعدام» برای فرزندش و دیگر زندانیان حمایت کرد.
خانواده دانشورکار در حالی در غم از دست دادن ولی دانشورکار، پدر خانواده هستند که مقامهای قضایی به اکبر دانشورکار اجازه آخرین دیدار و وداع با پدرش را ندادند.
حکومت در پی حفظ قدرت از طریق خاموش کردن صدای آزادی است
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بیانیه هشتاد و چهارمین هفته خود که ۱۱ شهریور منتشر شد، درگذشت ولی دانشورکار، یکی از حامیان فعال این کارزار را به خانواده او و همه همراهان خود تسلیت گفت.
این کارزار از اجرای ۳۹ اعدام در یک هفته گذشته، از جمله دو زن زندانی و ثبت ۷۰۴ اعدام از ابتدای سال جاری خبر داد و تاکید کرد این آمار نهتنها نقض آشکار حقوق بنیادین بشر است، بلکه نشاندهنده سرکوب خونین مردم و تلاش حکومت برای ترساندن و خاموشکردن صدای آزادیخواهان است.
در ادامه بیانیه آمده است که «جای قربانیان این ظلمها نه در خاک فراموشی، بلکه در قلب تکتک ایرانیان آزاده است» و خون آنان همچنان در رگهای جوانان جاری خواهد بود. این کارزار تاکید کرد راه جانباختگان چراغ امیدی برای آیندهای بدون اعدام و خشونت است.
چهلم دو زندانی سیاسی اعدامشده
زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بخش دیگری از بیانیه خود به فرارسیدن چهلمین روز اعدام «مهدی حسنی» و «بهروز احسانی» اشاره کرده و نوشتهاند که خانوادههای آنان پس از ۳۶ روز همچنان از محل دفن این دو زندانی سیاسی بیخبرند.
امضاکنندگان این بیانیه این رفتار مسئولان قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی را مصداق «ناپدیدسازی قهری» و شکلی از شکنجه خانوادههای جانباختگان دانسته است.
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام آغاز شد و با پیوستن جمعی از زندانیان زندان لنگرود قم به این حرکت، شمار زندانهایی که در این کارزار مشارکت دارند به ۵۱ زندان رسیده است.
اعضای این کارزار، در پایان بیانیه امروز خود این موضوع را نشاندهنده مقاومت گسترده زندانیان و جامعه در برابر سیاست اعدام دانسته و تاکید کردند تا زمان لغو کامل احکام اعدام و تضمین احترام به حقوق بشر و عدالت، صدای خانوادههای داغدار، زندانیان و همه مردم آزادیخواه باقی خواهد ماند.