باراک راوید، خبرنگار اکسیوس، به نقل از تام باراک، نماینده آمریکا در امور سوریه، گزارش داد اسرائیل و سوریه «با حسننیت» درباره یک توافق امنیتی گفتوگو میکنند اما هنوز به نهایی شدن آن نزدیک نیستند.
راوید سهشنبه چهارم شهریور به نقل از باراک نوشت: «آنها نیت و تمایل مشترک دارند اما در حال حاضر، هنوز کار بیشتری باید انجام شود.»
او افزود: «گفتوگوی سازنده میان این کشورها مسیر رسیدن به تفاهمی پایدار است که میتواند مقدمهای برای ثبات و شکوفایی در منطقه باشد.»
احمد الشرع، رییسجمهوری روسیه در دوره انتقال قدرت، دوم شهریور اعلام کرد گفتوگوهای «پیشرفتهای» میان اسرائیل و سوریه برای دستیابی به توافقی امنیتی در جریان است.
الشرع یکشنبه در سخنانی تاکید کرد: «هر توافق احتمالی [با اسرائیل] بر پایه آتشبس سال ۱۹۷۴ خواهد بود.»
توافق سال ۱۹۷۴ میان سوریه و اسرائیل که با میانجیگری سازمان ملل پس از جنگ یومکیپور امضا شد، به «قرارداد جداسازی نیروها» معروف است و بر اساس آن، خطوط آتشبس تعیین، منطقه حائل تحت نظارت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل ایجاد و حضور نظامی دو طرف محدود شد.
این توافق نزدیک به پنج دهه، چارچوب ثبات نسبی در مرز جولان بود اما پس از سقوط حکومت بشار اسد، اسرائیل حضور نظامی خود را فراتر از مفاد توافق گسترش داد.
دغدغه غرب: رابطه دمشق با تهران و بیروت
منع استفاده از خاک سوریه برای ارسال تسلیحات نظامی از جمهوری اسلامی به حزبالله لبنان یا فلسطین یکی از دغدغههای اصلی آمریکا و اسرائیل است.
مایک پمپئو، وزیرخارجه پیشین آمریکا، دوشنبه در تحلیلی نوشت: «ایالات متحده توان اطلاعاتی دارد، اسرائیل شریکی آماده است و اکنون دولت دونالد ترامپ بر دولت جدید سوریه اهرم فشار دارد، چرا که بقای آن به حمایت واشینگتن وابسته است. پس باید روشن شود که عبور تسلیحات ایران از خاک سوریه پیامد خواهد داشت.»
پیشتر، منابع عالیرتبه سوری به «ایندیپندنت عربی» گفتند سوریه و اسرائیل قرار است در ۲۵ سپتامبر (سوم مهر)، با میانجیگری ایالات متحده توافقی امنیتی امضا کنند.
به گفته این منابع، یک روز پیش از آن، یعنی در دوم مهر، الشرع در جریان نشستهای مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، سخنرانی خواهد کرد.
از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، کانالهای رسمی میان این کشور و اسرائیل بهطور کامل مسدود شد.
اسرائیل در سالهای گذشته حملات هوایی و موشکی متعددی به خاک سوریه انجام داده و دلیل آن را مقابله با نفوذ حکومت ایران و متحدانش عنوان کرده است.
در مقابل، دمشق همواره این حملات را «غیرقانونی» و تلاش برای «تحمیل شرایط جدید در میدان» خوانده است.