شهریار براتی، زندانی سیاسی، در نامهای به مرور واقعه حمله اسرائیل به زندان اوین پرداخت و نوشت زندانیان سیاسی اجساد بازجوها را از بند ۲۰۹ زندان اوین بیرون میکشیدند.
مهدی محمودیان، زندانی سیاسی، چهارشنبه ۱۸ تیر روایت شهریار براتی را از وقایع پس از حمله اسرائیل به اوین، در شبکههای اجتماعی منتشر کرد.
براتی در بخشی از این نامه نوشت که پس از اصابت موشکها «میان دود و سرفه و آوار و خون» ابتدا به سوی همبندی خود محمد نجفی رفته تا از سالم بودنش مطمئن شود و بعد هر دو با هم راهی کریدور شدهاند.
آنها تلاش کردهاند از پنجرهها، بیرون را ببینند اما «دود سیاه نگذاشت» و به همین دلیل به پایین رفتند و متوجه شدند بند رییس بند متلاشی شده است.
در بخشی از نامه براتی آمده است: «بهداری متلاشی شده بود. پای زنی که در بهداری کار میکرد، قطع شده بود. اوین، غزه شده بود ....»
اسرائیل صبح دوم تیر و یک روز پیش از اعلام آتشبس به زندان اوین حمله کرد.
این زندان که در چهار دهه گذشته بهعنوان نماد سرکوب جمهوری اسلامی شناخته میشود، محل نگهداری هزاران زندانی بود.
روزنامه واشینگتنپست ۱۵ تیر بر اساس تحلیل تصاویر ماهوارهای و ویدیوهای منتشرشده گزارش داد دستکم چهار نقطه زندان شامل ساختمان اداری، محل ملاقات زندانیان با خانوادهها، مرکز درمانی و بندهای انفرادی، هدف حملات قرار گرفتند.
این حملات موجب تخریب سازههایی در فواصلی تا ۶۰۰ متر از یکدیگر شد.
یکی از تخریبهای گسترده مربوط به بخشهایی از ساختمان بند ۲۰۹ زندان اوین بود.
براتی با شرح انفجارها و تخریبها، گفت زندانیان سیاسی اجساد بازجوها را از این بند بیرون میکشیدند.
او افزود: «بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه میکردند. میان دو دشمن ایستاده بودند؛ اسرائیل و زندانیان سیاسی ... و این نفرینی است جاودان برای آنان. بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسرائیل؟!»
بند ۲۰۹ که تحت نظارت وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی اداره میشود، خارج از نظارت قضایی رسمی است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر از این بند بهعنوان «زندان در دل زندان» یاد کرده است که در آن بازداشتشدگان در معرض سلول انفرادی طولانیمدت، نبود دسترسی به وکیل و بازجوییهای خشن قرار میگیرند. وضعیتی که مصداق شکنجه است.
براتی در بخش دیگری از نامه خود نوشت مدتی بعد از حمله، به زندانیان اعلام کردند: «جمع کنید تا منتقل شوید!»
این زندانی سیاسی با توصیف شیوه انتقالشان نوشت: «نزدیک به شب، هنوز در حیاط کمی نور بود. هیچکس در حیاط نبود، همه مثل اسرای جنگی در صف بودند با دستبند و پابند ... دو به دو راه میرفتند. پیرمردها میلنگیدند ....»
پیشتر و در ۹ تیر نیز جمعی از زندانیان سیاسی اوین با انتشار بیانیهای، به توضیح شیوه انتقال زندانیان پس از حمله اسرائیل پرداخته بودند.
آنها اشاره کردند: «زندانیان را با دستبند و پابند، دو به دو به هم غل و زنجیر کردند و هر زندانی چند کیسه و ساک از بقایای وسایل ضروری خود را به دوش میکشید.»